Tegoroczne świętowanie Narodowego Święta Niepodległości z uwagi na pandemię koronawirusa i rządowe obostrzenia ma przede wszystkim charakter symboliczny.

Starosta Zofia Kotecka, Wicestarosta Waldemar Cyranek oraz Burmistrz Obornik Tomasz Szrama złożyli wspólnie wiązanki kwiatów oraz znicz pod pomnikiem w Parku Niepodległości w Obornikach, oddając hołd bohaterom walczącym o niepodległość.

Odzyskanie po 123 latach niepodległości na ziemi obornickiej, było długo oczekiwanym wydarzeniem. Działalność narodowa bowiem na terenach Obornik, jak i całego powiatu organizowana była już przed I wojną światową. Skupiała się jednak na pracy w różnego rodzaju towarzystwach i organizacjach, często katolickich i robotniczych, a głównym jej organizatorem był ksiądz dziekan Wiktor Mędlewski z Parkowa. Przed wybuchem I wojny światowej życie polityczno – narodowościowe nie działało zbyt prężnie. Dopiero w czasie I wojny światowej odbyła się pierwsza większa manifestacja polityczna. Okazją do jej zorganizowania okazała się akademia żałobna urządzona w 1917 roku z powodu śmierci Henryka Sienkiewicza. W takcie jej trwania ksiądz Adam Schmidt z Rożnowa, wygłosił odczyt dotyczący roli Henryka Sienkiewicza w życiu narodu polskiego.

W pierwszej połowie października 1918 r. właściciel majątku w Gołaszynie – Stanisław Jordan spotkał się w Rożnowie z księdzem Adamem Schmidtem, a efektem tej rozmowy były ustalenia dotyczące przygotowania się do powstania. Ksiądz Adam Schmidt, jednak swoje dalsze działania uzależniał od księdza dziekana Wiktora Mędlewskiego.

Na przełomie października i listopada 1918 roku w Obornikach powołano Powiatowy Komitet Obywatelski, który miał się przygotować do przejęcia w niedalekiej przyszłości władzy przez Polaków. Zebranie założycielskie Komitetu, zorganizowane przez księdza Adama Schmidta, księdza Wiktora Mędlewskiego i Stefana Jordana odbyło się w siedzibie Banku Ludowego w Obornikach. W spotkaniu tym udział wzięli m.in.: Stanisław hrabia Żółtowski z Wargowa, Jan Turno ze Słomowa, Bolesław Smorawski z Obornik, Stanisław Mazer z Obornik, doktor Wysocki z Rogoźna, ksiądz dziekan Konrad Pomorski z Rogoźna, ksiądz proboszcz Szwaba z Białężyna, ksiądz proboszcz Kosiak z Ludom. Prezesem Komitetu, upoważnionym do kontaktów z organizacjami niepodległościowymi w Poznaniu, wybrano Stanisława Jordana.

11 listopada 1918 roku Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, działające w Obornikach, zorganizowało tajne spotkanie w domu Państwa Nowickich. Wzięli w nim udział m.in.: bracia Skrzetuscy, Nowiccy, Stefanowicz, Stachowiak, J. Grossmann, Dolacki. Efektem tego spotkania było powołanie w Obornikach 12 listopada Rady Robotniczo – Żołnierskiej, której prezesem został Stanisław Jordan. Komendantem tworzących się oddziałów powstańczych wybrano Dolackiego. 11 listopada w Strzelnicy Bractwa Kurkowego Komitet Obywatelski przekształcił się w Powiatową Radę Ludową. 17 listopada w hotelu Klosego dokonano wyboru członków magistratu. Stanowisko zastępcy burmistrza pod nieobecność przebywającego na froncie burmistrza objął Ludwik Janik. Doradcami jego zostali doktor Edmund Stefanowicz i Bolesław Smorawski. W tym samy dniu podjęto także decyzję o utworzeniu Straży Obywatelskiej mającej czuwać nad porządkiem w mieście. Na 1 grudnia 1918 r. wyznaczono termin wyborów do Zarządu Miejskiej Rady Ludowej.

źródło: Krzysztof Nowacki